De pastoors van de parochie Hertme

De ijverige pastoor Hofman legt een financieel fundament

Na het emeritaat van pastoor Heinink komt er een ijverige kapelaan uit

Zwolle naar Hertme: de bekende kapelmeester van O.L. Vrouwe,

Theodorus Hofman. De in Beltrum geboren Hofman arriveert op 26

februari 1885 in de buurtschap. De parochie heeft aan deze talentvolle

pastoor veel te danken. 'Hij ijverde voor den luister van 's Heerenhuis',

aldus zijn opvolger

De vrome pastoor Velthuijsen en zijn strijd tegen drankmisbruik Als pastoor Hofman, de man die ervoor zorgt dat de parochie in het kleine Hertme een financiële basis krijgt voor de bouw van een nieuwe kerk, vertrekt, krijgen de schapen een nieuwe herder. Bernardus Petrus Velthuijsen, doorgaans gekleed in een kuitbroek en een lange zwarte jas, legt hij lopende zijn huisbezoeken af..... Hij blijft tien jaar in Hertme van 1895 tot 1905.   De pastoor die huilend afscheid nam In Hertme wordt, na het vertrek van pastoor Velthuijsen de zeereerwaarde Theodorus Wilhelmus Hendriks benoemd tot pastoor. Van hem is bekend dat het een stevige, lange man was, die goed kan preken. Zo goed, dat niet zelden de gelovigen in lange rijen buiten voor de kerk staan om naar zijn predicatie te luisteren. Pastoor Hendriks gaat één keer per twee weken naar Zenderen om daar te preken.   Het ad horatio van De Hosson In december 1912 komt pastoor Aegidius Henricus De Hosson naar de St. Stephanus-parochie. Voor de nieuwe pastoor is het even wennen aan de gebruiken en leefgewoontes op het Twentse platteland. Wanneer hij voor het eerste een 'pothes' krijgt neemt hij de schaal in ontvangst, laat de gulle gever buiten staan om hem na enige minuten de lege schaal terug te geven met de opmerking: 'Bedankt en de groeten thuis'.   Pastoor Kemperman, de herder onder de mensen Nieuwe heren, nieuwe wetten, zo wil het gezegde. Dat gaat ook op in Hertme. Als pastoor De Hosson naar Baarn is ver- trokken neemt de op 19 december 1878 in Sinderen bij het Achterhoekse Silvolde geboren pastoor Kemperman zijn plaats in. Samen met zijn halfbroer Jan gaat de dan 46-jarige herder in de pastorie wonen. Het waren zoons uit een oud boerengeslacht.   Humor houdt zieke pastoor Holtel op de been Na het overlijden van pastoor Kemperman komt in het jaar 1935 pastoor Johannes Franciscus Maria Holtel naar Hertme. Hij was op 1 oktober 1877 in Oldenzaal geboren. In 1902 werd hij tot priester gewijd na korte tijd kapelaan te zijn geweest in Gaanderen en Zwolle. In 1906 volgde zijn benoeming tot professor aan het Klein Seminarie in Culemborg.   Van de Grootevheen: pastoor en groot paardenliefhebber Het is 1937. Donkere wolken pakken zich samen boven Europa. Het is een jaar voor de annexatie van Oostenrijk en de bezetting van Tsjecho- Slowakije. En in het kleine Hertme, zo schijnbaar ver verwijderd van de boze buitenwereld, maakt pastoor Simon Johannes van de Grootevheen zijn intrede. Pastoor van de Grootevheen,  paardenliefhebber tot en met, verplaatste zich met 'Sissie', zijn lievelingspaard.   Heeroom Veeger en zijn vooruitziende blik 'Een rijzige, ietwat gebogen, gestalte; diepliggende donkere ogen met lichte ironie onder de nadenkende frons van het voorhoofd; markante neus met tot lachrimpels geneigde lijnen om de scherp-gesneden mond, zo staat hij soms verzonken in de weelderige natuur van zijn kerkdorp. Ingehouden aarzelend, zoals zijn versluierde stem. Prachtige priester- handen, die jaren lang dag na dag de tere Hostie beroerden bij het breken van het brood'.   Met pastor Koch in rustiger vaarwater Na de turbulente periode, die Hertme doormaakt onder pastoor Veeger, komt de gemeenschap een tijdlang in rustiger vaarwater. De parochie maakt de stap naar nieuwe tijden. De jaren zeventig en tachtig komen dichterbij. Het is pastor C.J.M. Koch, die de besluiten van het tweede Vaticaans Concilie in de erediensten gestalte geeft. Vijf maanden na het overlijden van pastoor Veeger komt hij naar het kleine dorp. En de pastoor wordt pastor.   Pastoor Zoetebier: de visserszoon die zich geliefd maakt in Hertme Niet zelden volgt het ene uiterste het andere op. In 1980 worden de parochianen verrast met de komst van pater Johannes Hermanus Zoetebier. Geboren op 25 juli 1915 in Vollenhove arriveert de visserszoon al op dertienjarige leeftijd in Borne, waar hij en zijn ouders in de Spanjaardfabrieken gaan werken. In het Zuiderzeedorp Vollenhove was niet genoeg werk voor de vissers. Zelf had pater Zoetebier ook nog twee jaar gevaren.    Met pastoor Lensen naar nieuwe tijden Hertme anno 1988. Het jaar waarin de parochie van de St. Stephanus het tweede eeuwfeest viert. Met meerdere Eucharistievieringen, een expositie, een reünie met oud Hertmenaren. Of het nu 200 jaar oud of 200 jaar jong moet zijn, dat kan alleen de toekomst leren. Maar bovenal toont de parochie met alle activiteiten rondom de viering dat zij nog springlevend is.    Pastoor Wigbert Roorda, waarnemend pastoor van Hertme Na twaalf jaar de parochie te hebben geleid, gaat pastoor Lensen in 1996 met emeritaat. Pater Wigbert Roorda wordt benoemd als waarnemend pastoor van de St. Stephanusparochie. Als de op 30 november 1927 geboren pater, benoemd wordt tot pastoor van Hertme is hij ook al pastoor van de parochie Zenderen. Dit pastoorschap bekleedt hij in een duo-functie samen met pastor Jan van Loon.   Even voorstellen.....    Pastor Lambert Calis Mijn leven begint op 25 juli 1940 te Laren in het Gooi en ik krijg van mijn ouders de namen Clemens Lambertus. Het is oorlog, maar niet veel meer dan enkele oppervlakkige gebeurtenissen blijven daarvan in de herinnering achter. Amper is de oorlog voorbij of ‘de grote school’ komt in zicht. Deze wordt geleid door de broeders van Oudenbosch. In de hoogste klas wordt wordt mijn belangstelling gepeild aangaande de opleiding tot religieus, maar de gedachte daaraan is nog niet bij me opgekomen.   Pastor Rinus van der Vegt geniet van zijn emeritaat Rinus van der Vegt wordt op 31 december 1943 te Dalfsen geboren als derde kind in het gezin van der Vegt. Op de lagere school wordt hij in de vierde klas misdienaar te Luttenberg. Zijn ouders zijn dan inmiddels verhuisd van Dalfsen naar Luttenberg. Langzamerhand begint bij hem het verlangen te ontstaan om priester te worden, maar dan wel in een klooster. Na de lagere school gaat hij in september 1956 studeren bij de Karmelieten aan het gymnasium in Zenderen. Pastoor Theo van der Sman Met terugwerkende kracht, vanaf 1 januari 2010, vormen Borne en Hertme samen de parochie “H.H. Jacobus en Johannes” en is Hertme geen zelfstandige parochie meer. Dit is bekrachtigd met een decreet van de Aartsbisschop van Utrecht d.d. 29 juni 2010. Theo van der Sman is de laatste pastoor van de parochie Hertme. Pastoor van der Sman komt in 2007 naar de parochies van de H. Theresia en de St. Stephanus in Borne en de H. Stephanus in Hertme.